Wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. J. Sehna w Krakowie, Członek Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Lecha Kaczyńskiego w Warszawie.Członek wielu gremiów programowych czasopism naukowych w krajów i zagranicą, między innymi: Redaktor główny kwartalnika „Prawo w Działaniu” wydawanego przez Instytut Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie, Członek Rady Naukowej czasopisma „Probacja” wydawanego przez Ministerstwo Sprawiedliwości, Członek Rady Programowej międzynarodowego pisma naukowego „Central European Journal of Comparative Law”, wydawanego przez Instytut Prawa Porównawczego im. Ferenca Mádla w Budapeszcie, Członek Rady Programowej międzynarodowego pisma naukowego „Law, Identity and Values” wydawanego przez Central European Academic na Węgrzech, Członek Rady Programowo Naukowej czasopisma naukowego „Prawo i Klimat” wydawanego przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Członek Sieci Profesorskiej Europy Centralnej (Central European Professor Network), współtwórca międzynarodowego projektu badawczego pod nazwą Polsko Węgierska Platforma Badawcza prowadzonego przez Instytut Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Komparatystyki Prawniczej oraz członek Central European Association of Comparative Law z siedzibą w Miskolc (Węgry). Promotor w ramach międzynarodowych studiów doktoranckich. Autor wielu opracowań naukowych z zakresu prawa i postępowania karnego, prawa i postępowania dyscyplinarnego, prawa karnego wykonawczego, aksjologii prawa etc. Profesor wizytujący na Uniwersytecie Masaryka (Brno), a także ekspert w projekcie TJENI (Projekt w ramach Rady Europy). Otrzymał od Prezydenta Węgier Węgierski Order Zasługi.

Promotorem jego rozprawy doktorskiej o tytule „Przestępstwo upozorowania wypadku ubezpieczeniowego w polskim prawie karnym (studium prawnodogmatyczne)” był Pan Prof. zw. dr hab. Aleksander Tobis (ur. 1932). Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych uzyskał w 2008 r. Stopień ten, po pomyślnie złożonym kolokwium habilitacyjnym i po pozytywnie ocenionym wykładzie habilitacyjnym, został mu nadany jednomyślną uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jego rozprawą habilitacyjną była książka pt. „Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym. Zagadnienia ogólne” (Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007).

W 2008 r. – po uzyskaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk prawnych – został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Prawa Karnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Od 2008 r. do 2019 r. kierował tą katedrą. Do 2015 roku pracował także w Katedrze Prawa Karnego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (początkowo jako adiunkt, a od 2009 r. jako profesor nadzwyczajny).

W 2015 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Od 2019 r. zatrudniony jest w Uniwersytecie Szczecińskim na stanowisku profesora (zwyczajnego).

Jego działalność naukowa koncentruje się przede wszystkim na analizie teoretycznego i dogmatycznoprawnego wymiaru materialnego prawa karnego. Szczególnym przedmiotem jego badań jest dogmatycznie ujmowana struktura przestępstwa. W działalności naukowej jest zdecydowanym zwolennikiem odpowiedzialnego integrowania refleksji prawniczej z ustaleniami innych nauk, w szczególności z ustaleniami logiki, ontologii i filozofii analitycznej. Jest autorem ponad 100 prac naukowych, w tym licznych artykułów w prestiżowym czasopiśmie prawniczym „Państwo i Prawo”. Istotną pozycję w jego dorobku naukowym zajmuje też napisany przez niego obszerny i autorski podręcznik do części ogólnej prawa karnego – „Prawo karne. Wykład części ogólnej”, wydawany początkowo przez wydawnictwo LexisNexis, a obecnie przez wydawnictwo Wolters Kluwer.

Zajmuje się także kształceniem kadry naukowej. Do 2021 r. wypromował czworo doktorów nauk prawnych (2013 – Mariusz Nawrocki, 2014 – Magdalena Kowalewska, 2015  – Marcin Byczyk, 2016 – Konrad Burdziak; wszystkie te osoby pisały też u niego swoje prace magisterskie). Wielokrotnie pełnił funkcję recenzenta w postępowaniach o nadanie stopni i tytułów naukowych: doktora, doktora habilitowanego i profesora.

W latach 2012-2018 pełnił funkcję rzecznika dyscyplinarnego przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego, otrzymując za swoją działalność m. in. nagrodę indywidualną I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2014). W latach 2015-2018 był członkiem Konwentu Rzeczników, organu doradczego Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Od 2016 r. pracuje jako profesor w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie, w którym pełni funkcje przewodniczącego Sekcji Prawa i Procesu Karnego oraz redaktora naukowego tomów karnistycznych czasopisma naukowego „Prawo w Działaniu”.

Posiada ponadto tytuł zawodowy muzyka (specjalność – kontrabas) i zajmuje się kompozycją muzyczną. W latach 2015-2016 poznański pianista Grzegorz Rudny nagrał dwa studyjne albumy z jego utworami („About love. Works for piano” – RecArt 2015, „Stories” – RecArt 2016). W latach 2019-2020 był członkiem Rady Uczelni Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

W przeszłości był tenisistą stołowym.

Żonaty, ojciec Zuzanny i Gustawa.

Członek stowarzyszeń naukowych. Wcześniej biegły sądowy w zakresie dziennikarstwa. Autorka publikacji naukowych z zakresu prawa mediów, ochrony informacji, świadczenia usług drogą elektroniczną, ochrony danych osobowych. Stopień doktora w obszarze nauk społecznych w dyscyplinie prawo uzyskała po przedstawieniu rozprawy „Dostęp do informacji publicznej w polskim systemie prawnym” (2012) na podstawie uchwały Rady Wydziału Prawa SWPS w Warszawie. Wcześniej, w 2006 r., uzyskała stopień doktora w dyscyplinie nauki o polityce uzyskany na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy pt. „Autoryzacja wypowiedzi w polskim systemie prawnym. Teoria i praktyka”. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2014 r. po przeprowadzeniu kolokwium habilitacyjnego na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie rozprawy habilitacyjnej „Zawód dziennikarza w Polsce. Między misją a posłannictwem”. Zainteresowania badawcze: prawo mediów, ochrona własności intelektualnej, ochrona danych osobowych.

W Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości zatrudniony od 2011 r. W latach 2013-2018 zastępca Przewodniczącej Komisji Bioetycznej przy Instytucie – Pomniku Centrum Zdrowia Dziecka. Przewodniczący i członek zespołów problemowych w Ministerstwie Sprawiedliwości. Członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Rodzinnego przy Rzeczniku Praw Dziecka. Wykładowca Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Sekretarz redakcji zeszytów cywilnych czasopisma Prawo w Działaniu. Członek zespołu redakcyjnego czasopisma Metryka.

Żonaty, ojciec jednej córki.

W 2013 r. obronił w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk Rozprawę doktorską, zatytułowaną „Lęk przed przestępczością. Aspekty teoretyczne, metodologiczne i empiryczne”, przygotowaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Siemaszko. W 2023 r. Rada Naukowa Dyscypliny Nauki Prawne Uniwersytetu Warszawskiego nadała mu stopień doktora habilitowanego na podstawie monografii „Między przemocą ekonomiczną a karaniem za długi. Kryminologiczne studium przestępstwa niealimentacji” opublikowanej w Wydawnictwie Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości. Autor wielu publikacji z zakresu kryminologii i analiz wymiaru sprawiedliwości.

.

W latach 2001-2005 aplikant radcowski. Asystent sędziego Trybunału Konstytucyjnego w latach 2015-2017. W Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości zatrudniony od 2017 r. wraz z utworzeniem sekcji. Laureat konkursu „Przeglądu Sądowego” na książkę najbardziej przydatną w praktyce wymiaru sprawiedliwości w roku 2014 r. Autor szeregu publikacji dotyczących problematyki prawa cywilnego, w tym rodzinnego, międzynarodowego prawa prywatnego i postępowania cywilnego, które obejmują również problematykę ustrojową i europejską. Członek rady programowej „Problemów współczesnego prawa międzynarodowego, europejskiego i porównawczego”, zespołu redakcyjnego czasopisma „Metryka. Studia z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnego” i zespołu recenzentów „Acta Iuris Stetinensis”.

Żonaty, ojciec córki i dwóch synów.

W swojej pracy naukowej zajmuje się przede wszystkim problematyką prawa bankowego, bankowości centralnej, prawa budżetowego (w zakresie gospodarki finansowej państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego) oraz finansowaniem ochrony zdrowia; autorka publikacji we wskazanym zakresie specjalizacji. W latach 2001-2003 redaktor dwutygodnika „Monitor Prawniczy”, w latach 2003-2011 redaktor, a następnie wydawca w Dziale Literatury Prawniczej Wydawnictwa C.H. Beck sp. z o.o., redaktor prowadzący serii System Prawa Prywatnego pod redakcją naukową Prof. dr Zbigniewa Radwańskiego wydawanej we współpracy z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, w latach 2006-2011 redaktor kwartalnika Studia Prawa Prywatnego (do 2021 r. członek Kolegium Redakcyjnego).

laureat konkursu DOCUP 2020, reprezentant IWS w Grupie Roboczej ds. Sztucznej Inteligencji działającej przy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, autor kilkudziesięciu tekstów naukowych (w tym indeksowanych w Web of Science oraz Scopus), były bądź aktualny kierownik albo członek kilkunastu międzynarodowych i krajowych projektów badawczych (w tym Grant Norweski), a także prelegent i organizator międzynarodowych oraz krajowych konferencji naukowych (ponad 80, w tym seminarium NATO w Warszawie). Zajął 3 miejsce (zespół PolOn) w Hackathonie “Pioneering Digital Solutions for Human Rights in Justice” (w ramach projektu TJENI) zorganizowanym przez Radę Europy w Paryżu. Członek międzynarodowych rad bądź komitetów naukowych. Główne zainteresowania: prawo nowych technologii, ochrona praw człowieka, prawo własności intelektualnej, prawo międzynarodowe publiczne oraz prawo i proces karny.